Paul van der Wal en Jeroen Hooijer hebben het afgelopen weekend de Kustmarathon in Zeeland volbracht. Hardlopend wel te verstaan, want er is ook een wandel- , Nordic Walking- en mountainbiketocht. De marathon staat bekend als de mooiste en de zwaarste in Nederland.
De marathon start in Burgh-Haamstede op Schouwen – Duiveland en eindigt via de Stormvloedkering Oosterschelde, het lange strand van Vrouwenpolder, de duinen van Domburg en Westkapelle uiteindelijk in Zoutelande op Walcheren.
In Zeeland is dit HET hardloopevenement van het jaar.
De editie van vorig jaar was er één om nooit te vergeten, Een snoeiharde wind met regen tegen. Jeroen had de sfeer al een paar keer geproefd en kon eigenlijk niets anders meer dan óók meedoen. Tijdens de lange duurlopen op zondagmorgen, voor de Rotterdam marathon, wist Jeroen (met niet al te veel moeite) ook Paul zover te krijgen om de Kustmarathon in Zeeland te gaan doen.
Zaterdag 2 oktober is de grote dag. We kijken elkaar aan en denken: “zijn we er klaar voor en kunnen we het aan? Natuurlijk, gewoon gaan lopen!”, op tijd eten en drinken en je “ding” doen. En vooral niet te hard van stapel!
Het doel is uiteindelijk “uitlopen” en gelukkig meer niet dan dat. Het is droog, windstil. Goede temperatuur. Ontzettend veel publiek bij de start en dat allemaal voor ons! We krijgen kippenvel, samen met nog ongeveer 1.500 andere deelnemers.
De meesten uit Zeeland, maar zo langzamerhand ook van buiten de provincie. Het zou ons in ieder geval niets verbazen als deze marathon landelijke uitstraling krijgt.
12:00 uur
Om 12 uur worden we weggeschoten en schijnt het genieten te beginnen. We lopen via de duinen van Westenschouwen en het strand naar de Stormvloedkering over het gladde asfalt, langs de pijlers en zien aan de rechterkant de Noordzee en links de Oosterschelde. Indrukwekkend gezicht, aan beide kanten een kolkende zee.
15 kilometer
Lekker 15 kilometer warm draaien en continu denken aan het komende strand en de duinen. We passeren Neeltje Jans, het informatiecentrum waar van alles te vinden is over de het reilen en zeilen van de Stormvloedkering. Best interessant maar nu even niet. De omgeving is schitterend, het publiek zeer enthousiast en een uitgestrekt lint van hardlopers. Ondertussen blijven we goed drinken en eten. Intussen heeft Paul een ander groepje vooruit opgezocht. Op ongeveer 200 meter volgt Jeroen. Tot nu toe gaat het lekker.
7 zware kilometers
Op het strand bij Vrouwenpolder worden we op 7 zware kilometers getrakteerd. Gelukkig is het laagwater en weinig wind. Het is nu ieder voor zich. Jeroen merkt, dat de beentjes zo langzamerhand vol gaan lopen en ziet Paul verder uitlopen, maar nog wel in het zicht. Bij de verversingspost neemt Jeroen de tijd om te eten en te drinken.
26 kilometer
Het 26 km punt nadert en dat betekent van het strand af, door het mulle zand klauterend omhoog en bij de strandtent de Piraat rechtsaf het duingebied in richting Domburg. Allebei voelen we dat er al iets gedaan is. Paul heeft op dat moment al een redelijke voorsprong opgebouwd.
Wat ons betreft begint hier de marathon.
We krijgen nu een aaneenschakeling van klimmetjes op en af voorgeschoteld en verlangen nu al naar vlak asfalt. Onze trainer Fred zegt altijd: “Tak, tak, tak kleine pasjes omhoog en lekker met grote passen naar beneden”. Voor deze ene keer laten we deze techniek maar even voor wat het is en doen lekker eigenwijs. Als je eenmaal boven bent dan zie je tot je ontsteltenis wederom een bult met een ange aanloop. Het houdt niet op. Heel wat anders dan de estafetterun over de Utrechtse Heuvelrug van vorige week!
31 kilometer
Bij het 31 km punt wordt de helling Hoge Hill in Domburg bereikt, dat hakt erin. We genieten van de aanmoedigingen van onze supporters en beseffen dat we nog een dik uur onderweg zullen zijn. Voor de omgeving is even geen aandacht meer. Intussen begint het te regenen, gelukkig pas in deze fase en niet in het begin.
7 km naar de finish
Bij Westkapelle aangekomen is het nog ongeveer 7 km naar de finish. Hoe zou het zijn bij de finish in Zoutelande? Het is nu echt aftellen geblazen. We verlaten de dijk, via een steile trap omhoog en omlaag, en lopen richting de duinen van Zoutelande. Wederom een aantal hellingen en zeker geen gemakkelijke. De benen lopen hier volledig vol.
Nog een km of 3
We doen, wat we kunnen en overwinnen al deze hellingen. We vinden het prima zo en weten, dat de buit binnen is. Nog één keer het strand op, 2 km lang. Een paar keer moet je je nog tussen die houten palen wringen. Het mag de pret niet meer drukken. Bij het verlaten van het strand worden we welkom geheten in Zoutelande door iemand in Schotse kledij. Grappig gezicht is dat! Bovenop de dijk zien we de finish liggen maar we moeten nog een stukje verder. Uiteindelijk de verlossende knik omlaag richting de finish.
Nog 200 meter.
Het eind is in zicht met nog een meter of 200 en dan…….het is gedaan! Iedereen wordt aangemoedigd en onthaald, prachtig is dat.
Bij de finish krijgt iedereen persoonlijk een stevige hand van de organisator en een vetleren medaille, uitgereikt door een paar allervriendelijkste dames!
We zijn blij dat we het gered hebben en “moeten” voorlopig niet meer. Ondanks de weersvoorspellingen hebben we het, met uitzondering van de laatste 10 km, redelijk droog gehouden,
We kunnen gerust stellen dat deze marathon heel zwaar is. Het strand en al die hellingen. Je hebt geen moment rust. Het is ontzettend moeilijk om in je ritme te komen.
Het parcours, het enthousiaste publiek en de perfecte organisatie maken deze marathon wel heel bijzonder en erg mooi.
Uiteindelijk heeft Paul de marathon in 4:20:59 en Jeroen in 4:32:23 volbracht.
Geen supertijden maar dat hadden zij ook niet verwacht (maar stiekem wel van gedroomd!).
Zo, nu is het lekker nagenieten en al vast een voorproefje nemen op de komende vakanties.
Op naar een volgende uitdaging!
Paul en Jeroen.
N.B.
Deze marathon wordt door Jeroen en Paul “warm aanbevolen” aan hen, die een uitdaging niet uit de weg gaan.
Het thuisfront kon zaterdagmiddag alle gefinishte lopers rechtstreeks via Omroep Zeeland zien binnenkomen.