Zondag 27 maart rende Stefan Leeflang de 60 van Texel – de grootste ultraloop van Nederland. Lian Stadhouders stond aan de start voor de 120km en finishde als derde vrouw over de finish. Op het eiland was er veel support van familie, vrienden en BAV-atleten. Duco maakte van Lian het onderstaande filmpje van haar 120km en Merel interviewde beide ultralopers van de BAV.
Hoe hebben Stefan en Lian dit ervaren? Lees hieronder het interview van Merel:
De 120 van Texel – Lian aan het woord
Een stapje terug
"Ik heb drie jaar geleden voor het eerst meegedaan aan de 60 van Texel. Voor de eerste keer rende ik een langere afstand dan de marathon. Door het mulle zand, langs het stuk dijk waar geen einde aan leek te komen. Toch was het een hele mooie ervaring! Ook in 2019 was het onwijs lekker weer. Je ziet gewoon een heel eiland, met mooie natuur en de sfeer is erg leuk! De hele mentaliteit is heel anders dan bij een marathon: heel gemoedelijk. Mensen moedigen elkaar aan. Je bent geen tegenstander, maar een medestander, want alles boven de 42 verdient een dik applaus. Voor het eerst rook ik aan een ultrarun en ik zag dat het nog gekker kon: tijdens die 60 van Texel in 2019 zag ik dat er ook gekken waren die twee rondjes Texel renden. Dat wilde ik altijd al een keer doen. Geen idee waarom, maar ik wilde een keer een van die gekken zijn."
Aan de start
"Afgelopen zondag stond ik daar dan: om 04:35 uur stond ik in het donker met een handje vol mensen aan de start. Dat moment vergeet ik nooit meer. Ik was zenuwachtig, maar stond vooral te popelen om van start te gaan. En hoe bijzonder: zelfs op zo'n vroeg tijdstip stonden daar mijn teamgenoten van de BAV. Dus nee: ik heb tijdens de 120 kilometer nooit gedacht om te stoppen, want er zijn teamgenoten, familie en vrienden, speciaal voor mij naar Texel gekomen om me aan te moedigen. Ik heb echt zo genoten van het hele weekend en dat komt helemaal door alle supporters om me heen. Iedereen die er fysiek bij was, maar ook zeker door alle lieve succeswensen vooraf en de trotse berichten achteraf."
Topprestatie – derde vrouw over de finish
"De loop zelf is boven verwachting gegaan. Ik had 100 kilometer gerend, maar nog nooit 120. Ik had dus geen idee of het ging lukken of hoe het zou gaan. Ik hoopte rond de elf uur te rennen. De eerste 60 kilometers waren prima. Vooral heel mooi met de zonsopgang en met heel veel vogels om mij heen. Na het keerpunt moest ik weer twee keer door het mulle zand over het strand en dit keer met wind tegen. Dat was hard werken en zwaar, dus ik had het echt even nodig om weer tot mezelf te komen. Dit was ongeveer op 80 kilometer: tot zover had ik getraind. Het focuspunt was de vuurtoren. Vanaf daar zou ik weer wind mee hebben en kon ik meer aan de finish denken. De laatste 20 kilometer heb ik meer als een machine gerend. Gewoon niet stoppen en zorgen dat je benen blijven gaan! Dat ik uiteindelijk onder de tien en een half uur zou rennen had ik nooit verwacht!"
De 60 van Texel – Stefan aan het woord
Op naar de eerste ultra
"Ik stond, na een aantal goede lange duurlopen te hebben gedaan, met vertrouwen aan de start. Toen ik 's ochtends ontspannen naar de start liep, trof ik iets aan wat ik nog nooit had meegemaakt. Nee, niks geen gestreste marathon lopers: er was een en al gemoedelijkheid. Maar waar was de start? Tien minuten later werden we opgeroepen om ons tussen twee weilandhekken op te stellen, waar later een lintje zou worden gespannen. En toen was het zover: om 09.30 uur klonk het startschot."
Mentaal gevecht
"De eerste helft van de race stond vooral in het teken van strand en duinen. Ik zat er heerlijk in: ik liep 04.30 per kilometer. Dit ging prima tot de 40 kilometer. Ik moest daar even een plasje doen. En toen begon het mentale gevecht met mezelf. Want: een vreselijke dijk, een steek in mij zij en een hoofd dat mijn lichaam niet meer kon aansturen. Het was nog 20 kilometer verschrikkelijk afzien. Toch kon ik volledig voldaan finishen."
Op naar de volgende ultra
"Mijn leermomenten? Ik ga meer trainen en met het mentale stuk aan de slag. Al met al ben ik heel blij met mijn finish. Op naar de volgende ultra! En natuurlijk een dankwoord naar alle supporters!"