D-junioren 3e beste team van Nederland

Zaterdag 13 september was het dan zover. Voor het eerst stond er een junioren team van de BAV in een landelijke finale. De finale werd gehouden in Assen. Aan de eindstrijd deden de beste 9 teams van Nederland mee. De D junioren van de BAV waren als 2e de finale ingegaan.

De onderlinge achterstand was minimaal dus was er weinig ruimte om punten te verliezen. Dit telde gelukkig voor elk team. Als eerste stond de vlaggenparade op het programma. De zon was reeds gaan schijnen in Assen en bleef de gehele dag zijn best doen. De vlaggenparade was een indrukwekkend gebeuren. De atleten van de BAV hadden zich in nieuwe shirts van sponsor Rigter uit Eemnes gestoken en hadden tassen bij zich van Randstad Utrecht. De atleten werden door 6 vrouwelijke junioren, die als cheerleaders verkleed waren, ondersteund. Al met al een vrolijk en kleurrijk gebeuren. Na de vlaggenparade begonnen de wedstrijden want daar was het waarom men naar Assen was gegaan. Traditioneel werd er gestart met de estafette. De jongens van de BAV liepen voor hun doen een goede estafette. Met een tijd van 43, 34 sec was men sneller dan de tijd uit de gebiedsfinale. Maar nadat ze over de finish waren gekomen bleek er een fout op een wissel te zijn gemaakt waardoor er aan het einde van de dag de estafette over moest worden gelopen. Dit hield ook in dat er 50 punten ingeleverd moesten worden.

Een begin met een behoorlijke teleurstelling. Met goede moed werd daarna de wedstrijd vervolgd. Hoogspringen en discuswerpen stonden op het programma. Bij het hoogspringen verdedigden Dylan Jansen en Bas van der Vuurst de eer van de BAV. Nadat Bas de 1,45 meter had gehaald ( 4e plaats), een zeer goede prestatie, wist Dylan dat hij ook wat moest laten zien. Dylan die de pech had tussen door ook nog de 80 meter horden te moeten lopen met een sterke tegenwind, hier komen we later op terug, begon zeer gemotiveerd aan het vervolg. Na de 1,45 m bedwong hij ook de 1,50 m. Het behalen van de hoogte van 1,55 m zou betekenen dat hij een oud clubrecord van de BAV zou evenaren. Met de nodige concentratie wist hij na de tweede poging de 1,55 m te bedwingen. Een zeer goede prestatie welke hem de 1e plaats opleverde. De 1,60 m, welke hij wel probeerde, was niet haalbaar. Bas moest tijdens het hoogspringen ook het discuswerpen afwerken samen met zijn broertje Max. Bas wist uiteindelijk tot een worp van 23,09 meter ( 5e plaats) te komen terwijl Max zijn verste worp wist te brengen naar 15,59 meter ( 16e plaats). Voor de broers een prestatie die de nodige punten binnen bracht. De 80 meter horden was ondertussen ook gestart. Dylan die in de eerste serie moest starten had veel last van de tegenwind die op dat moment opstak. Met een tijd van 13,74 sec wist hij zijn serie te winnen. Emiel Rigter en Baus Verbeek kwamen in de 2e serie aan de Beurt. Emiel wist deze serie te winnen in een tijd van 13,43 sec. Een zeer goede prestatie. Baus liet de tijd stilstaan op 19,79 sec. De atleten van de BAV werden 6e, 4e en 23e bij de 80 meter horden. In de tussenstand werd op dat moment een 6e plaats ingenomen, de estafette had nog geen punten opgeleverd. Bij het verspringen waren Koen Zahradnik en Mark Rigter aan de beurt. Mark, die tussendoor ook met kogelstoten moest beginnen, wist met een aantal goede sprongen uiteindelijk een afstand van 4,49 meter te springen. Koen had naar 3 sprongen een afstand van 4 meter te halen. Toen Koen zijn 4e sprong wou springen maakte de jury hem duidelijk dat hij al 4 keer had gesprongen. Koen en de ploegleider van de BAV gaven aan dat dit niet klopte. De jury liet zien dat Koen bij zijn 4e sprong 4,66 meter zou hebben gesprongen. Als nog werd een keer aangegeven dat die afstand niet klopte daar Koen nog nooit zover had gesprongen. Zelfs werd via de hoofdscheidsrechter aangegeven dat hier een fout werd gemaakt ten voordele van de BAV en waarschijnlijk ten nadele van een andere atleet. Eerst wilde de hoofdscheidsrechter hier niets van weten. De BAV diende een protest in. Later kwam de hoofdscheidsrechter alsnog op zijn besluit terug en werd de 4e opgeschreven poging van Koen gecanceld. Koen zou na zijn sprint de 4e poging alsnog mogen afhandelen. Daar Koen zich bij de sprint blesseerde kon dit niet doorgaan. Hierdoor bleef de afstand van Koen op 4 meter staan. Hierdoor is de BAV een mogelijkheid ontnomen/misgelopen om het puntentotaal via verspringen te verhogen. Mark werd uiteindelijk 5e op dit onderdeel en Koen 14e. Ondertussen stonden de broers Rigter, Mark en Emiel, hun kogel zeer ver te stoten in de kogelbak. Emiel wist zijn kogel tot een afstand van11,83 meter te stoten. Hij werd hiermee 2e in het veld. Mark werd met 10,72 meter, een persoonlijk record, 3e in het deelnemersveld. Gelijktijdig met deze activiteiten werden de loopnummers gestart. In de eerste serie van de 1000 meter stonden drie atleten van de BAV aan de start. In de snelle serie wisten de drie hun bekende gele BAV trein weer neer te zetten. Vanaf de start liepen Ingmar de Klerk, Rico van de Pol en Luc van Dormolen achter elkaar hun wedstrijd uit. In een tijd van 3.14,02 min. werd Ingmar 2e in de serie.Rico werd met een tijd van 3.21,13 min. 3e in de serie en Luc werd 4e in een tijd van 3.25,28 min. Het was een mooi en vertrouwd gezicht zo’n BAV trein. De BAV atleten eindigde uiteindelijk op een 7e, 9e en 12e plaats in de overall uitslag van de 1000 meter. Met nog twee onderdelen te doen, speerwerpen en 80 meter sprint stond de BAV op een 5e plaats. Op dat moment was de punten voor de estafette nog niet meegerekend. Bij het speerwerpen kwamen Max van der Vuurst en Ingmar de Klerk aan bod. Daar speerwerpen bij de BAV geen sterk onderdeel is moest er voor gezorgd worden dat hier niet al teveel punten verloren gingen. Ingmar wist met een worp van 19,96 meter, en Max met een worp van 19,48 meter de nodige punten bij elkaar te gooien. Of het genoeg was voor een podiumplaats zou later moeten blijken. Op de 80 meter sprint stonden Tim van Elsloo, Sven van Maris en Koen Zahradnik aan de start. In een spannende wedstrijd, ook onderling, wist Tim met de eer te strijken. Hij eindigde in een tijd van 11,33 sec als 1e in zijn serie maar als 4e overall bij de sprint. Sven werd 3e in de serie en 14e overall. Koen blesseerde zich tijdens de sprint. Daar Koen zich blesseerde bij de sprint kon hij zijn 4e poging bij het verspringen ook niet alsnog doen. Dit was een zeer grote teleurstelling met de wetenschap dan Koen ruim over de 4 meter kan springen. Een ander probleem was dat Koen, een van de vier atleten voor de estafette, hier ook niet aan de start kon komen. Emiel Rigter werd zijn vervanger. De atleten die klaar stonden voor de estafette, Dylan, Emiel, Tim en Mark, wisten dat ze een snelle tijd moesten lopen om de 50 minpunten weg te werken en een hoge klassering in de einduitslag te behalen. Na een snelle start en goede wissels op de 1e en 2e wissel ging het fout op de 3e wissel. Het stokje viel op de grond. Maar zo gemotiveerd als de jongens waren raapte ze het op en snelde naar een tijd van 46,11 sec. Met deze tijd als laatste wisten ze uiteindelijk zoveel punten te behalen dat ze op een 3e plaats in de eindklassering kwamen. Hiermee werden ze het eerste BAV juniorenteam in de historie dat het erepodium bij een Nederlands kampioenschap wist te behalen. Dit team, samen met hun reserves Christiaan Spijkers en Martijn Steinbach, gingen moe en voldaan terug naar Baarn. Tijdens de clubkampioenschappen op 4 oktober zal er stil worden gestaan bij hun prestaties. Komende zaterdag zullen nog twee atleten, Dylan Jansen en Emiel Rigter, namens de BAV deelnemen aan de Nederlandse kampioenschappen meerkamp te Enschede.